De vraag die ik regelmatig hoor, is hoe begin je met het schilderen van een portret?
Daar zijn natuurlijk meerdere manieren voor en is heel persoonlijk. Voor mij begint het altijd met het gezicht leren kennen. Kijken (met mijn ogen) en zien (met mijn hart), welke unieke uiterlijke kenmerken vallen op? Vorm van gezicht, hoekig, haargrens enz. Wat straalt deze persoon uit, hoe komt deze persoon gevoelsmatig over en welke houding neemt deze persoon aan? Al deze waardevolle informatie neem ik mee en werk ik uit in techniek en vanbinnen uit. Je zou kunnen zeggen dat mijn portretten je laat meekijken hoe ik de persoon ervaar.
De basis is schetsmatig met een groot penseel, de vormen aftasten. Hiervoor wordt nog sterk verdunde verf gebruikt. Volgende laag komt er gelijk overheen, zonder de vorige laag te laten drogen. Hier werk ik met kleur, de donkerste toonwaarden eerst. Ook deze laag is nog aftasten, vormen, grootte, positie. Deze laag laat ik volledig drogen. Mooie gelegenheid om het portret los te laten en de volgende laag met een frisse blik verder te gaan.
Omdat ik graag gedetailleerd werk, loop ik het risico dat ik mij in een vroeg stadium vastzet in details. De eerste fase van het portret werk ik daarom het liefst staande bij de schildersezel en een penseel met lange steel. Hiermee kan ik makkelijk afstand nemen en in beweging blijven, en daarmee dus uit de details blijven.
Volgende lagen laat ik tussendoor drogen. Elke laag wordt nu verder in details uitgewerkt, tot het moment dat ik ga beslissen dat het portret klaar is. Dat is niet alleen het technische deel maar ook emotioneel. Vaak heb ik weken, soms maanden, naar het portret gekeken, ermee geworsteld, bijgesteld en zelfs tegen gepraat. Als ik emotioneel ook afscheid heb genomen, is het portret klaar om naar het nieuwe adres te gaan.
- schets monochroom
- eerste kleurlaag
- zoeken naar verhoudingen
- afwerking